Glasnost.gr

Του Γρηγόρη Καραγιαννίδη Πέρασε κιόλας μία εβδομάδα από τότε… Από την ημέρα που τα πλήθη ξεχύθηκαν από τα σπίτια τους ακόμη και από τις 5 το χάραμα, βγαίνοντας στο δρόμο…

Του Στέλιου Κουτρένη Εδώ και δύο χρόνια περίπου η κυβέρνηση της χώρας μας είναι η μνημονιακή συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ με ΑΝΕΛ. Πλέον οι εποχές, που το πρώην κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς ρητόρευε για την απελευθέρωση της κοινωνίας και την απαλλαγή της χώρας μας από κάθε είδους υποδούλωση, έχουν παρέλθει. Πλέον αυτο που έμεινε σε αυτον το κομματικό σχηματισμό να θυμίζει την πάλαι ποτε αριστερή ταυτότητα του είναι μόνο η ονομασία του. Βέβαια, τόσο ως κυβερνητικός εταίρος όσο και ως κομματική φιγούρα , ο ΣΥΡΙΖΑ , επικαλείται την αριστερή ταυτότητα του. Εδω ανακύπτει ένα μείζων ερώτημα : Είναι ο ΣΥΡΙΖΑ αριστερό κόμμα ή όχι ; Η απαντήσεις που θα δοθούν θα είναι πολυποίκιλες και απόλυτα αντιθετικές. Πολλοί θα υπερασπιστούν την αριστερή ταύτοτητα του γιατί απλά έχει προωθήσει νομοθετικές ρυθμίσεις που έχουν προοδευτική συνέπεια όπως είναι νομική αναγνώριση φύλου, σύμφωνο συμβίωσης ομοφυλόφιλων και άλλες πιο μικρής εμβέλειας. Εν αντιθέσει, υπάρχουν και μερίδες πολιτι

Του Μάριου Ρουφικτού Πριν από λίγες ημέρες είχαμε την 44 η επέτειο του Πολυτεχνείου η οποία λίγο κόντεψε να αμαυρωθεί από γεγονότα που έλαβαν χώρα στον πανεπιστημιακό χώρο δύο ημέρες και απέτρεψαν την πρόωρη διεξαγωγή των πολιτικών διεργασιών. Πιο συγκεκριμένα, μια πολύ μικρή ομάδα ανένταχτων ανθρώπων με αυτοαναφορά στον αναρχικό χώρο –ίσως και περιθωριοποιημένων από αυτόν- θεώρησαν καλό και χωρίς βάσιμα πολιτικά κριτήρια να καταλάβουν το χώρο του Πολυτεχνείου τα ξημερώματα της 15 ης Νοέμβρη και να εφαρμόσουν τεχνικές κατάληψης της σχολής κλειδώνοντας τις πόρτες. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι από αυτή την ομάδα των περίπου 20-25 ατόμων, αρκετοί ήταν Ισπανοί ή Γάλλοι με υπερβολικά μεγάλη πιθανότητα να μην γνώριζαν καν πλήρως το που βρίσκονται και για ποιο λόγο κάνουν ότι κάνουν. Σε κάθε περίπτωση ο μέσος όρος ηλικίας ήταν υπερβολικά χαμηλός. Οι πολιτικοκοινωνικές ομάδες που διαδήλωναν αυτό το τριήμερο εκτός του χώρου δεν επιχείρησαν καλώς ή κακώς σε καμία π

Του  Μουσταφά Τσολάκ Καθώς έπινα τη ροζέ ρετσίνα μου σ' ένα μπαράκι της Κομοτηνής, όπου συχνάζει η νεολαία, και διάβαζα το εξαιρετικό βιβλίο του κορυφαίου αντιεθνικιστή  Γιάννη Λάζαρη  ( "Το Άγνωστο 1821 - Η αποστασία των Ρωμιών" , εκ. Δρόμων), αντιλήφθηκα πως η "άλλαξε" η μουσική και o dj από τα ρεμπέτικα που έπαιζε, άρχισε να παίζει Παντελίδη, Αργυρό και λοιπούς "σταρ" της υποκουλτούρας μας... Και κάποια στιγμή, ακούω ένα τραγούδι, για μια "καριόλα" που ήταν στο "Αζούρο" και τη νεολαία να τρελαίνεται... Έψαξα στο διαδίκτυο και βρήκα το "τραγουδοποιό", τον περίφημο Νάσο. Ο Νάσος, λοιπόν, ένα παιδί -το πολύ 20 χρονών- απ' το Βόλο, έφτιαχνε "τραγουδάκια" τα οποία αναρτούσε στο  youtube  και έγινε διάσημος μετά από τη συμμετοχή του σε ένα τάλεντ σόου όπου τραγούδησε την... "καριόλα". Στο συγκεκριμένο τάλεντ σόου, "έπεσε" πολύ χειροκρότημα στους εξής στίχους του

Του Βλάση Αγτζίδη (*) Η ελληνική Διασπορά στη Ρωσική Αυτοκρατορία ήταν μεγάλη και πλήρως διακριτή από τον 18ο αιώνα. Προέρχονταν από κάθε μέρος του παλιού ελληνικού κόσμου: Βαλκάνια, νησιά Ιονίου και Αιγαίου αλλά κυρίως από τη Μικρά Ασία και ειδικότερα από την περιοχή του Πόντου. Τα μεγάλα κύματα μετακίνησης από την Οθωμανική Αυτοκρατορία που αρχίζουν κυρίως το δέκατο όγδοο αιώνα, φουντώνουν κυριολεκτικά το δέκατο ένατο. 

Του  Δημήτρη Μιλάνου Δυο χρόνια μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτέμβρη του ΄15 και η Αριστερά ακόμα δεν μπορεί να βρει τον βηματισμό της. Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν αδιαμφισβήτητα μια ήττα που πρέπει να καρπωθεί και η Αριστερά, τόσο αυτή που ήταν μέσα αλλά και αυτή που ήταν έξω από την πρώτη κυβέρνηση του Γενάρη του '15.  Όταν στα επόμενα χρόνια, και με μια πιο ψύχραιμη ματιά, παρατηρήσουμε τα ιστορικά γεγονότα, θα αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν αυτός ο παλμός και η μαχητικότητα της ελληνικής κοινωνίας να εξελιχθεί από το συντριπτικό ΟΧΙ στην πιο μνημονιακή βουλή που είχαμε ποτέ.

Του Μουσταφά Τσολάκ Ένα από τα ζητήματα που απασχόλησε την ριζοσπαστική-επαναστατική-αντικαπιταλιστική Αριστερά τον τελευταίο καιρό, ήταν αυτό του σεξισμού και της βίας εντός της Αριστεράς με αφορμή τις συγκρούσεις ανάμεσα στα μέλη των ΕΑΑΚ και τη σωματική επίθεση στην συντρόφισσα (μέλος της Αριστερής Ανασύνθεσης) από τον ερωτικό της σύντροφο (ο οποίος είναι επίσης μέλος των ΕΑΑΚ).